Orta kulak enfeksiyonu, dış kulak kanalından, kulağın dış girişinden timpanik zar olarak adlandırılan yapıya uzanan bir tüp boyunca gelişir. Timpanik zarın arkasında orta kulak adı verilen bir boşluk bulunur. Orta kulak içerisinde kulak kemikçikleri olarak bilinen üç küçük kemik yer alır. Bu kemikler, malleus (çekiç), incus (örs) ve stapes (üzengi) olarak adlandırılır. Titreşim formundaki ses dalgaları, kulak zarı ve kulak kemikçiklerinde harekete neden olur. Kulak kemikçikleri bu titreşimleri iç kulakta yer alan ve koklea adı verilen yapıya iletir. Koklea, bu titreşimleri işlenmek üzere beyne gönderir. Nazofarenks, burun arkasında bulunan ve solunum borusundan akciğerlere hava taşıyan bir geçiş yoludur. Östaki borusu, orta kulak ve nazofarenks arasında uzanan bir kanaldır ve orta kulaktaki hava basıncını dışarıdaki hava basıncı ile eşitleme görevini üstlenir. Bu basınç eşitliği, kulak zarı ve kulak kemikçiklerinin düzgün bir şekilde titreşmesini ve işitmenin normal olmasını sağlar.

Üç yaşına kadar çocukların yaklaşık %85'i en az bir kez orta kulak enfeksiyonu geçirmiştir. Bu durum, en yaygın pediatrik şikayetlerden biridir. Altı aylık bebekler ile altı yaşındaki çocuklar arasında orta kulak enfeksiyonu geliştirme olasılığı oldukça yüksektir. Otitis media gelişimi için yüksek risk taşıyan çocuklar arasında erkekler, alerjisi olan çocuklar, yarık damak veya baş ve yüzün diğer yapılarında doğuştan kusur bulunan çocuklar ve Down sendromlu çocuklar yer alır. İlk kulak enfeksiyonu altı aydan önce ortaya çıkan bebekler, orta kulak enfeksiyonunun yol açtığı kronik sorunlara daha yatkındır. Ayrıca, orta kulak enfeksiyonu için genetik ön koşullar da bulunmaktadır. Sigara dumanı ve solunum sistemini etkileyen diğer sorunlara maruz kalmak, kulak enfeksiyonu riskini önemli ölçüde artırır. Erken yaşta anaokuluna giden çocuklar da daha sık üst solunum yolu enfeksiyonu ve dolayısıyla daha sık orta kulak enfeksiyonu geçirme eğilimindedir.

Teşhis genellikle otoskop adı verilen özel bir cihazla kulak zarına bakılarak yapılır. Enfekte bir kulak zarı kızarık ve şişmiş görünür ve anormal şekilde içeri çekilmiş veya dışarı kabarmış olabilir. Normal şartlarda, kulak kemikçikleri kulak zarında belirli kalıplar oluşturur. Bu kalıplar enfeksiyon sırasında belirsizleşebilir. Otoskoptan gelen ışık, normalde kulak zarını dışarıya doğru karakteristik bir tarzda yansıtır. Bu yansıma, ışık konisi olarak adlandırılır. Enfeksiyon durumunda, bu ışık konisi değişebilir veya kaybolabilir. Otoskopa eklenen özel bir parça, muayene sırasında kulağa hafifçe üflemeyi mümkün kılar. Normalde bu hareket kulak zarının hareketine neden olur. Ancak enfeksiyon veya kulak zarının arkasında sıvı bulunması durumunda, bu hareket azalabilir veya tamamen kaybolabilir. Kulak zarının hareketi timpanogram adı verilen bir test ile de değerlendirilir. Timpanogram hızlı ve ağrısız bir testtir. Kulakta sıvı varsa, timpanogram okuması düz olacaktır. Eğer orta kulak normal şekilde hava ile doluysa, test aynı zamanda basıncın olması gerekenden daha yüksek veya düşük olduğunu da gösterebilir. Bu durum, östaki borusunun anormal bir fonksiyon gösterdiğinin işareti olabilir.

Orta kulak enfeksiyonunu önlemek için alınacak bazı önlemler arasında:

• Çocukları sigara dumanından uzak tutmak
• Soğuk algınlığı ve diğer solunum yolu enfeksiyonlarından korunmalarını sağlamak
• El yıkama alışkanlığını kazandırmak

yer alır. Orta kulak enfeksiyonu tedavisinde ise antibiyotikler, ağrı kesiciler ve gerektiğinde cerrahi müdahaleler kullanılabilir. Antibiyotik tedavisi genellikle bakteriyel enfeksiyonlar için uygulanır, viral enfeksiyonlarda ise destekleyici tedavi yöntemleri tercih edilir.

Orta kulak enfeksiyonları, özellikle çocuklar arasında oldukça yaygındır ve genellikle tedavi edilebilir bir durumdur. Ancak, tekrarlayan enfeksiyonlar kronik problemlere yol açabileceği için erken teşhis ve uygun tedavi büyük önem taşır. Bu nedenle, çocukların kulak sağlığına dikkat etmek ve gerekli önlemleri almak, uzun vadeli işitme sağlığını korumak açısından kritik öneme sahiptir.