Kanserli hastalarda sıklıkla karşılaşılan ciddi problemlerden biri enfeksiyondur. Kanser hastalarında meydana gelen ateş ve ölüm olaylarının yaklaşık %20'si enfeksiyonlardan kaynaklanır. Hematolojik malignitelerde, yani kan ve kemik iliği ile ilgili kanser türlerinde, enfeksiyona bağlı ölümler %70-75 oranında görülürken, diğer tümör türlerinde bu oran %50 civarındadır. Kanser tedavisinde kullanılan kortikosteroidler (kortizona benzeyen ilaçlar), radyoterapi ve kemik iliği transplantasyonu gibi uygulamalar hastaların enfeksiyonlara karşı duyarlılığını artırır. Kanser, farklı enfeksiyon türlerine de zemin hazırlar.

Nötropeni, kanserde önemli bir faktördür. Nötropeni, vücudu enfeksiyona karşı koruyan beyaz kan hücrelerinden biri olan nötrofil sayısının çok az olması ile ortaya çıkan bir durumdur. Nötropeni, nötrofil sayısının 500 milimetreküpün altına inmesi ile kendini gösterir. Nötrofil sayısı 500-1000 milimetreküp arasında olanlar enfeksiyon açısından aday, 100'ün altında olanlar ise yüksek risk grubundadır. Nötropeninin şiddeti ve süresi, kemoterapi ilaçlarının kullanım zamanı ve dozajına bağlıdır.

Normal olarak nötrofil sayısı 500 milimetreküp olan bir kanser hastasında, vücut sıcaklığının 38 dereceye kadar yükselmesi ve bir saatten uzun sürmesi nötropenik ateş olarak bilinir. Hücresel ve bağışıklık sistemindeki bozukluklar, hareketsizlik, beslenme bozukluğu ve organ fonksiyonlarındaki bozukluklar enfeksiyon riskini artırır. Hastanede uzun süre kalanlarda enfeksiyon riski iki kat daha fazladır. En yüksek tehlike, enfeksiyondan dolayı kemoterapinin kesilmesi veya uzatılmasıdır. Kanser tedavisi sırasında uygulanan kemoterapi nedeniyle oluşan nötropeni, bakterilerin çoğalmasına sebep olur. Nötropeni riski hasta ve uygulanan tedavi yöntemine bağlıdır. 65 yaşın üstündeki kişilerde, serum ve kemoterapi dozunun fazlalığı riski artıran parametrelerdir.

Eğer 65 yaşın üzerindeki hastalarda nötropeni oluşumu var ise ve tekrar ediyorsa, ilaç dozu ayarlaması yeniden yapılmalıdır. Nötropeniden şüphelenildiğinde hastanın yaşam öyküsü detaylı bir şekilde dinlenmeli ve muayenesi ona göre yapılmalıdır. Hastanın rutin kan değerleri düzenli bir şekilde izlenmelidir. Kan kültürü, ateşin olduğu zamanlarda belirli aralıklarla tekrarlanmalı ve bir günde en az iki kez yapılmalıdır.

Enfeksiyon tanısı konurken mantar enfeksiyonu da düşünülmelidir. Hastalara takılan sonda, port gibi cihazlardan kültür alınmalıdır. Balgam örneği alınmalı, mikroskopik yöntemle incelenmeli ve kültür testi yapılmalıdır. Boğaz akıntısı ve burun akıntısı örnekleri de enfeksiyon için önemlidir. Deri ve mukozadan da kültür alınabilir, ancak bu yöntemler çok güvenilir değildir. İdrar kültürü de alınmalı ve aynı zamanda omurga içinde bulunan sıvı da incelenmelidir. Nedeni ise bu sıvının beyin içindeki sıvıyla birleşmesidir. Radyolojik testler arasında akciğer grafisi çekilmeli, batın ultrasonografisi ve karın içi patolojileri apse etkisi gösterdiğinden ötürü incelenmelidir. Gerekli görülürse bilgisayarlı tomografi çekilmeli ve kalp zar iltihabı şüphesi var ise ekokardiyografi yapılmalıdır. Nötropenik ateşin, tersi ispat edilene kadar sebebi enfeksiyon olarak kabul edilir. Bakteriyel enfeksiyon riski uzun sürerse mantar enfeksiyonu riski de artar.

Çoğu zaman ateş dışında belirgin bir fiziksel bulgu olmayabilir, fakat akciğer lezyonu olan hastalarda nefes almakta zorluk, öksürük, balgam ve hatta kanlı balgam görülebilir. Bu tür durumlarda kültür sonuçları beklenmeden, koruyucu olarak antibiyotik tedavisine hemen başlanabilir. Antimikrobiyal tedavi süresince en önemli faktör nötrofil sayısının artırılmasıdır. Hastalarda antibiyotik uygulaması nötropeni düzelene kadar devam etmelidir. Hekimlerin nötropeni düzeyini yakından takip etmeleri önemlidir.